Ψωριασική αρθρίτιδα

Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι ένας τύπος αρθρίτιδας που μπορεί να εμφανιστεί μαζί με ψωρίαση. Η ψωριασική αρθρίτιδα συνήθως πλήττει τις αρθρώσεις, προκαλώντας φλεγμονή (οίδημα), δυσκαμψία και πόνο. Όπως και η ψωρίαση, η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μια μακροχρόνια νόσος.

Η ψωριασική αρθρίτιδα ανήκει σε μια κατηγορία νόσων που ονομάζονται αυτοάνοσες. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το σύστημα φυσικής αυτοάμυνας του σώματος και κανονικά μας προστατεύει από λοιμώξεις και νόσους. Οι αυτοάνοσες παθήσεις οδηγούν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος να επιτεθεί εσφαλμένα στους υγιείς ιστούς του σώματος, π.χ. στις αρθρώσεις, προκαλώντας φλεγμονή.

Η φλεγμονή είναι κανονικά ένα σημαντικό εργαλείο που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα για να καταπολεμήσει μια λοίμωξη, αποστέλλοντας επιπλέον αίμα και υγρό στην πληττόμενη περιοχή. Ωστόσο, στην ψωριασική αρθρίτιδα η φλεγμονή και το επιπλέον υγρό σε μια άρθρωση μπορούν να προκαλέσουν πόνο και δυσκαμψία, καθώς και μόνιμη βλάβη στην άρθρωση.

Τα κύρια συμπτώματα της ψωριασικής αρθρίτιδας είναι ο πόνος, το οίδημα (πρήξιμο) και η δυσκαμψία στις αρθρώσεις. Η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε οποιαδήποτε άρθρωση στο σώμα, αλλά η πάθηση συνήθως πλήττει τις παλάμες, τους άκρους πόδες (από τον αστράγαλο και κάτω), τα γόνατα, τον αυχένα, τη σπονδυλική στήλη και τους αγκώνες.

Η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ορισμένα άτομα μπορεί να έχουν σοβαρά προβλήματα που πλήττουν πολλές αρθρώσεις, ενώ άλλα μπορεί να παρατηρήσουν ήπια συμπτώματα σε 1 ή 2 αρθρώσεις.

Μπορεί να υπάρχουν διαστήματα που τα συμπτώματά σας βελτιώνονται (ύφεση) και περίοδοι που επιδεινώνονται (εξάρσεις).

Πρησμένα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών, τα οποία μπορεί να πονούν. Η δακτυλίτιδα συνήθως πλήττει ένα ή δύο δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών συγχρόνως.

Οι πληγείσες αρθρώσεις μπορεί να είναι δύσκαμπτες και να πονούν. Για παράδειγμα, μπορεί να μην είστε σε θέση να λυγίσετε πλήρως τα δάχτυλά σας εάν έχουν πληγεί τα χέρια σας. Ο πόνος και η δυσκαμψία είναι συνήθως χειρότερα το πρωί, καθώς και μετά από μεγάλα διαστήματα αδράνειας.

Φλεγμονή στην επικάλυψη των αρθρώσεων, η οποία μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο στις αρθρώσεις και μπορεί να τις αισθάνεστε θερμές και ευαίσθητες στην αφή.

Επώδυνη φλεγμονή στα σημεία πρόσφυσης των οστών στους συνδέσμους ή στους τένοντες. Συνηθισμένα σημεία ενθεσίτιδας είναι η κνήμη (καλάμι του ποδιού), τα σημεία πίσω ή κάτω από την πτέρνα και τα σημεία στα οποία τα πλευρά ενώνονται με το στέρνο. Εάν πλήττονται τα πλευρά σας, μπορεί να εμφανίσετε πόνο στον θώρακα και να δυσκολεύεστε να πάρετε βαθιές αναπνοές.

Τα συμπτώματα της ραγοειδίτιδας είναι πόνος, δακρύρροια ή ερυθρότητα (κοκκινίλα) στα μάτια, θαμπή όραση και ευαισθησία στο έντονο φως.

Ορισμένα άτομα με ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να εμφανίσουν διάφορα γενικότερα συμπτώματα, όπως:

• Αλλαγές στα νύχια (λακκούβες, μικρή υποχώρηση ή ανύψωση από την κοίτη των νυχιών)
• Κούραση και έλλειψη ενέργειας (κόπωση)
• Υψηλή θερμοκρασία (πυρετός)
• Εφίδρωση
• Μειωμένη όρεξη
• Απώλεια βάρους

Η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα χωρίς ψωρίαση. Έχει αποδειχθεί ότι πλήττει περίπου το 20-40% των ατόμων με ψωρίαση. Η ψωριασική αρθρίτιδα συνήθως αναπτύσσεται εντός 10 ετών από τη διάγνωση της ψωρίασης, αν και κάποια άτομα μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα στις αρθρώσεις τους προτού εμφανίσουν συμπτώματα στο δέρμα.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση νόσος, το οποίο σημαίνει ότι προκαλείται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε υγιείς ιστούς του σώματος. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη γνωστό τι πυροδοτεί αυτήν την επίθεση ή γιατί ορισμένα άτομα με ψωρίαση αναπτύσσουν ψωριασική αρθρίτιδα ενώ άλλα όχι.

Κανονικά, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει ορισμένες χημικές ουσίες που επιτίθενται στους ιούς και στα βακτήρια, βοηθώντας στην καταπολέμηση των λοιμώξεων. Στην ψωριασική αρθρίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα στέλνει κατά λάθος αυτές τις χημικές ουσίες στην επικάλυψη των αρθρώσεων, όπου προκαλούν πόνο και φλεγμονή στον ιστό που περιβάλλει την άρθρωση.

Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ψωριασικής αρθρίτιδας, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• Γενετικοί – περίπου 40% των ατόμων με διάγνωση ψωριασικής αρθρίτιδας και ψωρίασης έχουν στενούς συγγενείς που πλήττονται από τη νόσο
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες - πολλά πράγματα, όπως ένας ιός, μια λοίμωξη, κάποιο τραύμα ή κάποιο πολύ στρεσογόνο συμβάν στη ζωή
• Κάπνισμα – ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι το κάπνισμα σχετίζεται με ψωριασική αρθρίτιδα