Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα ανήκει σε μια κατηγορία νόσων που ονομάζονται αυτοάνοσες. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το σύστημα φυσικής αυτοάμυνας του σώματος και κανονικά μας προστατεύει από λοιμώξεις και νόσους. Οι αυτοάνοσες παθήσεις οδηγούν το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί εσφαλμένα στους υγιείς ιστούς του σώματος, π.χ. στις αρθρώσεις, προκαλώντας φλεγμονή.

Η φλεγμονή είναι κανονικά ένα σημαντικό εργαλείο που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα για να καταπολεμήσει μια λοίμωξη, αποστέλλοντας επιπλέον αίμα και υγρό στην πληττόμενη περιοχή. Ωστόσο, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα η φλεγμονή και το επιπλέον υγρό σε μια άρθρωση μπορούν να προκαλέσουν πόνο και δυσκαμψία, καθώς και μόνιμη βλάβη στην άρθρωση.

Τα κύρια συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι πόνος, οίδημα (πρήξιμο) και δυσκαμψία στις αρθρώσεις. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε οποιαδήποτε άρθρωση στο σώμα, αν και οι μικρές αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών είναι συνήθως οι πρώτες που πλήττονται.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια συμμετρική αρθρίτιδα, δηλαδή συνήθως πλήττονται και οι δύο πλευρές του σώματος με παρόμοιο τρόπο, αν και αυτό δεν ισχύει πάντοτε.

Τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο και συνήθως αναπτύσσονται σε διάστημα αρκετών εβδομάδων. Τα συμπτώματα μπορεί να έρχονται και να φεύγουν ή μπορεί και να μεταβάλλονται στην πάροδο του χρόνου.

Τα κύρια συμπτώματα που πλήττουν τις αρθρώσεις είναι:

Ο πόνος στις αρθρώσεις που σχετίζεται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι συνήθως ένας σφύζων τύπος πόνου. Συνήθως είναι χειρότερος το πρωί, καθώς και μετά από μεγάλα διαστήματα αδράνειας.

Οι πληγείσες αρθρώσεις μπορεί να είναι δύσκαμπτες και να πονούν. Για παράδειγμα, μπορεί να μην είστε σε θέση να λυγίσετε πλήρως τα δάχτυλά σας εάν έχουν πληγεί τα χέρια σας. Η δυσκαμψία είναι συνήθως χειρότερη το πρωί, καθώς και μετά από μεγάλα διαστήματα αδράνειας.

Η φλεγμονή στην επικάλυψη των αρθρώσεων μπορεί να προκαλέσει οίδημα και αίσθηση θερμότητας ή ευαισθησία στην άρθρωση κατά την αφή. Ορισμένα άτομα μπορεί να αναπτύξουν σταθερά οιδήματα (ρευματοειδή οζίδια) κάτω από το δέρμα γύρω από τις πληττόμενες αρθρώσεις.

Ορισμένα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορεί να εμφανίσουν ένα εύρος γενικότερων συμπτωμάτων, όπως:

• Κούραση και έλλειψη ενέργειας (κόπωση)
• Εφίδρωση
• Υψηλή θερμοκρασία (πυρετός)
• Μειωμένη όρεξη
• Απώλεια βάρους

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα και σε άλλες περιοχές του σώματος. Μπορεί να εμφανιστεί ξηροφθαλμία εάν πληγούν τα μάτια ή πόνος στον θώρακα εάν πληγούν η καρδιά ή οι πνεύμονές σας.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να πλήξει ενήλικες οποιασδήποτε ηλικίας. Συνήθως ξεκινά στις ηλικίες των 40 έως 60 ετών.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση νόσος, το οποίο σημαίνει ότι προκαλείται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε υγιείς ιστούς του σώματος. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη γνωστό τι πυροδοτεί αυτήν την επίθεση.

Κανονικά, το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί παράγοντας αντισώματα, τα οποία επιτίθενται στους ιούς και στα βακτήρια, βοηθώντας στην καταπολέμηση των λοιμώξεων. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αναγκάζει το ανοσοποιητικό σύστημα να στείλει κατά λάθος αντισώματα στην επικάλυψη των αρθρώσεων, όπου τα αντισώματα επιτίθενται στον ιστό που περιβάλλει την άρθρωση.

Αυτό προκαλεί φλεγμονή και πόνο στη λεπτή στοιβάδα κυττάρων (αρθρικό υμένα) που επικαλύπτει τις αρθρώσεις, η οποία στη συνέχεια απελευθερώνει χημικές ουσίες που καταστρέφουν τις εξής παρακείμενες δομές:

• Οστά
• Τένοντες (συνδέουν τα οστά στους μυς)
• Χόνδροι (συνδέουν τα οστά με άλλα οστά)
• Σύνδεσμοι (συνδέουν το οστό στον χόνδρο)

Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ρευματοειδούς αρθρίτιδας, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• Γενετικοί – στοιχεία δείχνουν ότι η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να είναι κληρονομική, αν και ο κίνδυνος κληροδότησης της πάθησης θεωρείται χαμηλός, καθώς θεωρείται ότι τα γονίδια παίζουν μικρό μόνο ρόλο στην πάθηση
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες – πολλά πράγματα, όπως μια λοίμωξη ή κάποιο ιδιαίτερα στρεσογόνο συμβάν στη ζωή
• Κάπνισμα – ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι το κάπνισμα σχετίζεται με ρευματοειδή αρθρίτιδα Ένας συνδυασμός καπνίσματος και παρουσίας ορισμένων γονιδίων αυξάνει πολύ τον κίνδυνο ανάπτυξης ρευματοειδούς αρθρίτιδας, όπως και τον κίνδυνο εμφάνισης πιο βαριάς μορφής ρευματοειδούς αρθρίτιδας
• Ορμόνες – η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι πιο συχνή στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Αυτό μπορεί να οφείλεται στις επιδράσεις μιας ορμόνης που ονομάζεται οιστρογόνο
• Βάρος – εάν είστε υπέρβαροι έχετε σημαντικά μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξετε ρευματοειδή αρθρίτιδα από ό,τι αν έχετε υγιές βάρος