Η παρουσία ενός ασθενούς με DS στο σπίτι δημιουργεί έμμεσο φορτίο και στα άλλα μέλη της οικογένειας, πέραν αυτών που έχουν ρόλο φροντιστή. Έτσι, για παράδειγμα, τα αδέρφια των ασθενών με DS χάνουν ευκαιρίες για ψυχαγωγία έτσι ώστε ο φροντιστής να μπορεί φροντίσει τον ασθενή με DS.
Για τα αδέρφια, η ζωή στο σπίτι είναι ο τομέας της ζωής τους που πλήττεται περισσότερο. Οι δυσκολότερες πλευρές μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία, αλλά συνήθως περιλαμβάνουν την ανησυχία ή τον φόβο όταν ο ασθενής έχει κρίση, τη λήψη λιγότερης προσοχής από τους γονείς και την αίσθηση ότι οι γονείς είναι στρεσαρισμένοι και/ή δυστυχισμένοι. Τα αδέρφια μπορεί επίσης να αισθάνονται υπερβολική ευθύνη για τον ασθενή με DS. Επιπλέον, πολλά από τα ενήλικα αδέρφια επωμίζονται ένα μέρος της φροντίδας του ασθενούς.
Η συναισθηματική ευεξία των αδερφών των ασθενών με DS επηρεάζεται επίσης, δημιουργώντας τους αγχώδη (εφιάλτες και ανήσυχα όνειρα) και καταθλιπτική (αίσθημα δυστυχίας και κατάθλιψη) διάθεση. Είναι σημαντικό οι γονείς και οι ιατροί να δίνουν επίσης προσοχή στα αδέρφια αυτών των ασθενών, προκειμένου να ανιχνεύσουν πιθανά σημεία άγχους και κατάθλιψης και να τους προσφέρουν κατάλληλη υποστήριξη ώστε να μειωθούν οι μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες.
Θα πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε τις θετικές πλευρές του να έχει κάποιος έναν αδερφό/μια αδερφή με DS, όπως είναι η μεγαλύτερη ωριμότητα και το ανεπτυγμένο αίσθημα συμπόνιας.